Wirtualny Sejm

Maria Stern

No dobrze. Wyciąga rękę. Czyli zgoda?

Jakub Dobrzyński

Całuje dłoń pani Stern

Zgoda.

Uśmiecha się

Maria Stern

A teraz wracam do rodziny.

Po drodze bierze kartę dań.

Mikołaj Liściowski

Do Dobrzyńskiego
Nie pamięta Pan, że dzisiaj dzień babci, a jutro dzień dziadka?
A tak wogóle to chcielibyśmy słożyć zamówienie.

Jakub Dobrzyński

Ach tak! Wszystkiego najlepszego! Zaraz przyjdzie kelnerka.

Jakub Dobrzyński

Kelnerka bierze zamówienie od Liściowskiego i od Stern

Aleksander Mortanowicz

Panie Jakubie, ja pamiętam jak w podobnym barze poznałem swoją żonę. To było dawno temu, ale postawiłem jej drinka, też mieli tam pyszne jedzenie i dobre piwo. Spotykaliśmy się tam wiele razy, potem też na mieście, na spacerach. Pewnego wieczoru w tym barze, gdy grał zespół to wziąłem od nich mikrofon i wyśpiewałem swojej ukochanej: "Ona tu jest i tańczy dla mnie, bo wie, że porwę ją i schowam w swoim sercu dla siebie". Jakiś czas później się pobraliśmy.

Narrator: W roku 2012 powstanie piosenka disco polo z podobnie brzmiącymi słowami. Nikt wtedy w telewizji nie będzie słyszał o żadnym pośle Mortanowiczu. Można więc uznać, że jest on zjawiskiem przejściowym.

Mikołaj Liściowski

Babcia i dziadek
Dziękujemy Panu bardzo serdeczne za życzenia!
Mikołaj Liściowski wyciąga dwa prezenty i wręcza babci i dziadkowi

Jakub Dobrzyński

Ach, panie Aleksandrze! Jakie to romantyczne...

Aleksander Mortanowicz

Panie Jakubie, łezka w oku cieknie gdy człowiek wraca do tych pięknych wspomnień. Pan to rozumie.

Mikołaj Liściowski

Babcia:
A my z dziadkiem poznaliśmy się, gdy razem studiowaliśmy farmację.

Jakub Dobrzyński

A ja moją byłą żonę poznałem w szpitalu. Mamy nawet córkę, ale już jie jesteśmy razem.

Aleksander Mortanowicz

O, ciekawe, miłość ze studiów, to też piękne. Natomiast moja teściowa to poznała swego męża w kołchozie. Też się pobrali, a charaktery to mają trudne, są uparci, jednakże w tym wieku to normalne, mają prawo.

Jakub Dobrzyński

A mój ojciec poznał matkę w obozie koncentracyjnym.

Maria Stern

Stern

My, z moim mężem, poznaliśmy się na wsi, gdy wróciłam z Wielkiej Brytanii. Byliśmy wtedy bardzo młodzi, pierwszy raz spotkaliśmy się w kolejce, w sklepie, sprzątnęłam mu z przed nosa ostatni bochenek chleba. uśmiecha się Podzieliliśmy się po połowie, potem on zaprosił mnie na spacer, kilka spacerów, kolację, i nie umieliśmy się od siebie oderwać. Tak zostało do teraz.